Archiwa tagu: travel
Madeira
Portugalia po raz kolejny zaskoczyła. Miło, autentycznie. Bez tłumów turystów, okropnych pasaży handlowych i zniszczonego krajobrazu. Teraz byłem w pracy, ale następnym razem polecimy tam na wakacje w trójkę.
Tymczasem powrót do Warszawy i prostowanie pogiętego.
On the road – Norway
W drodze. Jest taka książka. Uwielbiałem ją. Czas przeszły ma tu znaczenie. Keruac nigdy nie miał dzieci ani psa. Jeździł w kółko od NY do San Fran zatrzymując się w Denver. Stare bryki, tanie narkotyki. Ekranizację książki ukradłem z torrenta z zażenowaniem; a jeszcze z większym wciskałem fastforward. Nie neguję tego co było wtedy. Tak było i uwielbiam to. Ale „on the road” z małym L. to jest dopiero coś. Szapo ba dla rodziców starych i młodych co z jedynką, dwójką i trójką w różnym wieku w drogę się puścili. Kerułak i inne tam, Bart Pogoda annodomini 2001 to mientkie fredy…
Rozpisywać się nie będę bo trudno mi sklecić więcej niż 4 zdania. Ja już zupełnie obrazkowy proszę państwa…
From Oland to Oslo
Nasz Leo, z którego jeszcze 2-3 miesiące temu byliśmy tak strasznie dumni, że tak super znosi długie podróże samochodem, zmienił zdanie. Rano max godzinka, kiedy przychodzi jego pora na spanie, potem jeszcze raz przed obiadem może jeszcze paredziesiąt kilometrów no i w nocy pomiędzy 21-24 jeszcze chwila i koniec. Tym samym do Oslo z Olandii jechaliśmy na raty – 700 kilometrów spokojnie pomału, dwa dni. Zwiedzanie, spacery, gotowanie, długie przystanki i życie w kamperze. Dał radę ale jednak ograniczamy się mocno do południowej Norwegii i fiordów. Na północ, na Lofoty, za parę lat jak będzie większy.
On the road Poland to Oland
No to jedziemy. Wawa – Gdynia – Prom – Oland. Tydzień bez internetu na wyspie. Nie mogę się zebrać do kupy, bo na razie jest więcej pracy niż dookoła całego kramu niż zabawy. Zdjęcia robimy, filmy też a przed nami jeszcze miesiąc w drodze.
Stockholm and around.
Znów lokacje do filmu i sesji (re). Tym razem Sztokholm i okolice. Rezultaty pracy wkrótce.
Malta
Jedna z największych niespodzianek. Malta nie ciągnęła mnie nigdy. Kojarzyła mi się z kursami angielskiego i najebkami w stylu brytolskim. To dziwadło, mikro państwo, siódme najgęściej zaludnione na świecie nie było na mojej liście marzeń. Wymieszane wszystko, klimaty brytyjskie z arabskimi, włoskie z barokiem a la Havana. Opuszczone całe dzielnice, beton i szkło, światło i cień. I samochody które zjadły wyspę. A Leo wypuścił pierwsze kły. W planie był samochód z wypożyczalni, zostały taksówki i kilometry na piechotę. Z góry na dól i znów pod górę.
Slovenia. First trip with Leo.
Po 2 miesiącach zastanawiania się gdzie, jak, kiedy – pojechali?my w pierwszy trip z Leo.
Ju? wcze?niej ch?opak przejecha? z Warszawy do K?odzka (heroiczny czyn dla rodziców i dla niego – polskie drogi jeszcze d?ugo b?d? bole?) potem przez Czechy i S?owacj? (par? pokonanych górskich prze??czy) na Kraliky. W dalszej kolejności by? Wiede? i znów Kraliky.
Przyznam, że w zimie jest trochę ci??ko z karmieniem, przewijaniem, wyprostowaniem, odbijaniem i wyczilowaniem małego człowieka. Po drodze są tylko brudne kibelki i chyba tylko w McDonaldach można ca?? rzecz za?atwi?. Jako niedo?wiadczeni starzy odkrywamy dopiero niuanse pakowania si?, organizowania przejazdów – jest to trochę stresuj?ce i m?cz?ce – szczególnie dla małego. Na szczęście Little L p?acze tylko wtedy kiedy stoimy na czerwonym, albo w korku czy te? pomalutku się przesuwamy po górskich serpentynach. W drodze jest grzeczny i właściwie ca?y czas ?pi. Gorzej jest natomiast z aklimatyzacj? w nowych miejscach. Wieczorem jest zm?czony i trochę wi?cej p?acze.
Bijemy się z my?lami, czy dobrze robimy, z drugiej strony chcieliby?my go przyzwyczaja? od małego do bycia w podró?y. Szczególnie, że nie wygl?da na to, aby w najbli?szym czasie zmieni?a si? nasza sytuacja ?yciowa – kr??enie mi?dzy Warszaw?, S?owacj? (czasem Wiedniem) i K?odzkiem.
Chorwacja, ech Chorwacja. Szcz??cia do tej krainy nie mamy. Owszem wybrze?e pora?aj?co pi?knie – ale reszta taka sobie – ?ycie wegana tutaj trudne (grilli, pizza) – trzeba camping robi? albo pokój z kuchni?. Jak nam raz powiedzieli „Nie jecie mi?sa? To po co do Chorwacji przyje?d?ali?cie?”
Plitwickie Jeziora od lat na naszej li?cie – okaza?y się b?otnistym niewypa?em. Park Narodowy otwarty cz??ciowo (tylko taras widokowy – 100 metrów szlaku pokrytego br?zowym ?niegiem). Skracamy pobyt, nawigacja ustawiona na Piran wskazuje najkrótsz? drog?. Tu? za parkiem narodowym, skr?camy za poligonem wojskowym na dziuraw? i w?sk? drog?. Mroczna kraina ukazuje si? naszym oczom, powyginane małe drzewka owocowe, opuszczone domy, groby przy drodze. Echa wojny i 1991 roku.