Miesięczne archiwum: kwiecień 2003

foto Rishikesh

z malym opoznieniem i tylko kilka fot, bo nie moge dysku podlaczyc

RISHIKESH FOTO


co do fotografowania w Indiach – ludzilem sie jak baran myslac ze bedzie latwo… ale idzie do przodu
 Kenny Stabler Womens Jersey

Opublikowano India, travel | Otagowano , ,

coolkata

Kalkuta. 14 milionow ludzi. Tak pi razy drzwi, bo wlasciwie jak to sie ma z tymi wielkimi molochami? Ludnosc jest po prostu niepoliczalna. Kalkuta przypomina mi bardzo Mexico City. Tam garbusy takskowki, tu ambasadory zoltetgo koloru. Jest tez przyjemne metro, jak i ogromny park w srodku miasta (Alameda w Mexico, Maidan w Kalkucie). Brudne zasyfione ulice, zebracy, syf kontrastuja z nowoczesnymi budynkami i drogimi sklepami. Mnostwo malych stoisk z pierdolami, w srodku miasta ogromny bazar. Ulice obu tych miast „patroluja” rozklekotane autobusy do ktorych w biegu wskakuja ludzie.

Metro – nie wolno robic zdjec. Czysto ladnie, na ekranach rozwieszonych przy suficie leca Gwiedne Wojny (te nowe). Gdy nadjezdza pociag projekcja filmu zatrzymana a na ekranach animacja z tlumem ludzi na peronie i wjezdzajacym pociagiem. Wygodny i tani to srodek transportu.

Jade do Nandan (centrum kulturalne). Na film z Harvey Keitelem – cos sie dzieje po II wojnie swiatowej, przesluchanie jakiegos dyrygenta co niby z faszystami wspolpracowal. Niestety ledwo co slyszalem dzwiek, obraz w ksztalcie trapezu – dalem sobie wiec spokoj. Podobnie wczoraj. Polazlem na 3 godzinny hinduski film THE HERO. Z jakoscia bylo podobnie. Film byl w hindi, rzadka tresc – wojna pomiedzy Pakistanem a Indiami o Kaszmir. Bomby atomowe, szpiedzy, dluuuuugasne dialogi – ktore w zaden sposob nie przeszkadzaly mi w zrozumieniu skomplikowanej akcji filmu. Sunny Deol – pulchny amant cos kolo 40 gra szpiega ktory po otrzymaniu jakiegos odznaczenia za bohateryzm wpada w konflikt ze swoim szefostwem i ucieka w gory aby zostac dowodzca odzialu pilnujacego porzadku w Kaszmirze. Tam spotyka piekna chlopke (Priyanka Chopra – byla miss swiata – cudddowna :) no i nasz super szpieg zakochuje sie w niej. Ona tez staje sie szpiegiem i… a potem wyszedlem z kina. Oczywiscie calosc udekorowana abusrdalnymi piosenkami, wlasciwie usiedzialem tylko ze wzgledu na aktorke. No coz… na razie nie fajne te kinowe wspomnienia, choc usmialem sie przednio, pijac cieplego sprajta i zajadajac chrupki ziemniaczane ze swastyka na opakowaniu. Film kosztowal jakies nienormalne pieniadze i a Kaszmir nakrecili w Szwajcarii (!!!!!!!) – serio.

Potem poszedlem na wystawe ze slumsow. Dzieciaki slumsow czy cos takiego. Spotkalem autorki zdjec – 3 mile studentki fotografii i ich nauczyciela. Dostalem cale mnostwo wskazowek na pare tematow w Kalkucie – czas jednak leci – 2 maja spadam w Himalaje. O je.

A potem… spadl deszcz, po kostki w wodzie brodzilem, dzieci ulicy na golasa kapaly sie w deszczu a ja szalalem na bazarze owocowym, gdzie w strugach wody z nieba sprzedawcy uwijali sie w jakims szalonym pedzie, przezycajac towar z ciezarowek na stragany.

eehh..

aha… tak wiem ze notki ostatnie byly dolujace, ale nie mam depresji, dementuje. :)

pozdrawiam
 Evgenii Dadonov Womens Jersey

Opublikowano India, travel | Otagowano , , , ,

kalkuta

po 14 godzinach przybylem.

spotykam 2 francuzow

szalony rajd taksowka przez miasto (taksowkarz byl nowicjuszem, bo nie wiedzial gdzie jedzie, wiec zaplacilismy mu za malo)

nedzny hotel z gazetami zamiast okien

miasto – o kurde – wyglada jak miasto !!

wiecej potem, teraz jesc, pic, kino

 Nashville Predators Womens Jersey

Opublikowano India, travel | Otagowano , , , ,

Spalam sie….

Dni plynna, w podobnym rytmie. Wczesne wstawanie, miasto o wschodzie slonca, popoludniowa drzemka, potem ryksza do centrum, Mona Lisa – czyli knajpa w ktorej przesiaduje, wieczor nad rzeka i powrot do hotelu.

Weather Report, Varanasi
max temp. 44.1 / min 27.3
sunrise 5.35
sunset 18.27
wilgotnosc 75%

Spotykam Beate, wyjechala pare miesiecy temu do Indii, swoje juz przezyla, chwile gadamy i ruszamy nad rzeke. Lodka za 40 rupii – musze sam machac bambusowymi wioslami, odrobina gimnastyki zawsze mile widziana. Poczatek problematyczny – lawirowanie pomiedzy innymi lodziami zaparkowanymi przy kamienny schodach schodzacych do Gangi. Plyniemy na wschodni brzeg rzeki. Piach, dzikie psy, krowy, woly, tony smieci no i nieboszczyki. Napuchniete, opatulone w szmaty leza na brzegu lub tez smetnie unosza sie w wodzie. Psy nigdy nie sa tu glodne.

Robie pare zdjec, lecz daje spokoj po chwili.

Plonace zwloki nie smierdza tak jak myslalem. Dzieki uzyciu drzewa sandalowego odor nie jest tak silny, wrecz znikomy, ginie w innych zapachach miasta. W bocznych uliczkach leza tony drzewa, kilogram kosztuje 120-200 rupii, do calkowitego spalenia przecietnych zwlok potrzeba ponoc 200 kg tego cennego drewna. Niebagatelny to wydatek nie wszystkich na to stac. Nieopodal znajduje sie tez tansze – elektryczne krematorium. Lecz ci ktorych nawet na to nie stac wrzucaja zwloki po prostu do rzeki. W Varanasi codziennie pali sie 500-600 zwlok. Non stop. 24 godziny na dobe.

Z tarasu budynku zbudowanego tuz nad krematorium mozna obserwowac cala ceremonie. Przykleja sie do mnie mlody Hindus, wkreca historie o tym jak to powinnienem zrobic cos dobrego dla swojej karmy. Np. zasponsorowac pare kilo drewna dla wysuszonych kobiet czekajacych na smierc w rogu pokoju. Dwie staruchy natarczywie patrza sie na mnie. NIestety nic dla swojej karmy zrobic nie moge. Wszystko zostalo przeciez juz zapisane, no nie?

10 rupii – zla karma, 1000 rupi – dobra karma. Indie jak widac sa zajebiscie uduchowione i wzniosle. Juz dawno ten kraj, zreszta jak i wszystkie inne zostaly przeliczone na $$$

W okolicach ceremonii palenia zwlok nie wolno robic zdjec. Tysiace oczy groznie spogladaja na kazdego uzbrojonego w obiektyw. Wlasciwie jest to nie mozliwe aby zrobic tak po prostu zdjecia z bliska podczas ceremoni, z miejsca gdzie stoi rodzina. No chyba ze zaplacisz. Coz, mam jednak swoje sposoby ;)

Wszyscy wiedza ze Ganges w Varanasi jest tak brudny, ze normy jakiekolwiek przekracza kilkaset tysiecy razy. Coz z tego – herbate robia z wody pompowanej z rzeki, przez caly dzien tysiace ludzi zazywa „orzezwiajacej” kapieli w nurtach, lowi sie ryby (udokumentowalem) i wsyztko niby wyglada w porzadku. Czy ktos skalda zamowienie na pare litrow? Opijemy sie jak przyjade ;)

Rozmawiam z innymi podroznymi. Smiejemy sie sami z siebie, podczas niealkholowej imprezy (nie pilem nic od 3 tygodni, jak i miesa nie jadlem), smiejemy sie z naszej pogoni za Indiami, nawet ci co znaja Hindi, historie, zwyczaje, ci co spedzili tu dlugi czas, sami przyznaja ze nie wiedza nic. Postanowilem nie wiedziec nic. To co zobacze, to co samo przyjdzie do mnie – ok. Nie bede sie jednak poswiecal aby poznac kraj, ludzi, w imie niewiadomo czego.

Czasem wydaje sie ze to kraj bez kobiet, czasem przemykaja, ale nie tak jak w krajach europejskich, czy Ameryce Pld. Schowane za metrami sari, w domach pomieszczeniach. Swoja seksualnosc pokazuja w filmach, na plakatach i w teledyskach. Czy te wszystkie laski rzeczywiscie istnieja?

Na ulicach przede wszystkim mezczyzni, podobnie jak w krajach arabskich czule trzymaja sie za rece czy tez obejmuja spacerujac nad brzegiem Gangi. Kobiety, zony – schowane gleboko gdziestam.

Mam dosc ciaglego nawolywania:
– Hellou Sir!
– Which Country?
– I am the Yoga Master
– Hasish, hasish, veri cheap
– massage? veri good for your body
– ryksza, ryksza
– wanna to see my shop?
– you want something, sir?
– etc.

Jest to nie do zniesienia, swoje widzialem ale takiej natarczywosci w zadnym kraju nie odczulem. 24/7 – totalna nagonka

Nie uciekam jednak od tego, bo wlasnie teraz moglbym sie spakowac i wrocic do domu. Czasem jednak przychodza pozytywne chwile i w ogolnym bilansie jednak wychodzi wszystko na plus, pomimo przeszkod i niepowodzen.

Wiele osob gloryfikuje Indie, uznajac je za swiete, zbieraja pieniadze, w koncu wyjezdzaja. Tu po przylocie wszystko tak ich przytlacza ze wracaja pierwszym samolotem do domu.


W koncu spadl deszcz. Dzis bylo tak parno, ze nie mogac sie ruszyc tracilem kilogramy lezac w lozu w hotelu do 16.

Prysznic – pare razy dziennie. Nie uzywac recznika a najlepiej kapac sie w spodenkach i koszulce. Przynajmniej chwile odrobine ochlody.

Przerwy w dostawach pradu zdazaja sie wielokrotnie dziennie. 5-6 minimum. Kazda pora dnia dobra. W nocy wylaczyli prad o 2:30. Nie moglem juz zasnac. Polozylem sie na zewnatrz.

Dalej nie wiem kiedy wyjade do Kalkuty. Dzis mialem odebrac bilet w agencji turystycznej (czasem lepiej aby ktos kupil bilet za ciebie, za oplata 50 rupii, nie trzeba jezdzic na dworzec [daleko] ani pieprzyc sie z biurokracja indyskich kolei). Niestety pacjent z agencji nie poinformowal mnie ze dzis ma zamkniete. Wiec nie wiem czy mam bilet, i kiedy jade. Do Nepalu nie ma co w tych dniach – strajk generalny – 28-29 kwietnia nic nie dziala. Wiec Kalkuta pare dni jak najbardziej wskazane.

Fryzjer. Lub raczej golibroda. Za 20 rupii (10 kosztuje, ale mnie nie zarznal brzytwa wiec dalem mu 10 wiecej). Golenie wyglada tak, ze pokrywaja cala twarz pianka, z wylaczeniem wasow, tymi zajmuja sie na koncu. Coz z wasami nie wygladam dobrze. Nikt nie wyglada dobrze. Wasy na przedzie to atrybut dyktatorow (Hitler, Stalin, Saddam), Fridy Kalho i obciach. Bez urazy oczywiscie – jak ktos lubi, prosze bardzo :)

Deszcz wciaz pada. Zamienil ulice w plynacy rynsztok. Poza tym ciemno jak w d. Nie wracam teraz do hotelu, bo chyba skonczy sie to tragicznie.

Opublikowano India, travel | Otagowano , , , ,

varanasi

mialo byc o wielu rzeczach

wlasciwie nawet juz napisalem notke, o tym co sie dzialo, niestety znow brak pradu, i wszytsko poszlo sie chrzanic…

byl wiec niesamowity festiwal muzyczny, gdzie starzy miszczowie tabli i sitaru pokazali klase, dzwieki jakich w zyciu nie slyszalem, siedzenie w swiatyni do rana, spiacy ludzie gdzie popadnie, zanurzeni w snie i dzwiekach

mialo byc o rykszach, calym tym syfie, paleniu zwlok i dlaczego nie mozna robic zdjec w tym miejscu (hm hm :)

napisalem tez o ekipie ktora tu przebywa, wlasciwie lewituje gdzies nad wszytskim

i o wielu innych rzeczach

ogarnac to wsio wymaga skupienia i konekwencji, niestety nie w moim przypadku w tym momencie, teraz jakos powoli idzie, zeba nie ma, lepiej sie czuje

nie mozna miec przyjaciol wsrod hindusow, niestety – kapuscinski o tym pisal kiedys, nie mozesz miec przyjaciela w kims kto ma bardziej pusty zaladek i zero w kieszeniach

wciaz chca cos – szepca, wolaja, oferuja

indie sa nieobliczalne, nie sadze aby byly doskonalym lekarstwem na dusze, na pewno nie na cialo

ponoc ludzie spedzajacy duzo czasu poza domem , podrozujacy w wiele miejsc, jedzacy rozne rzeczy, sa mniej odporni gdy sa juz w podeszlym wieku, tak ktos mi powiedzial, czy to prawda?

jazda rowerem po ulicach Varanasi to niesamowite doswiadczenie, polecam :)

bilet i do kalkuty, jutro wieczorem zapewne.

Opublikowano India, travel | Otagowano ,

varanasi rzadzi

wlasnie stracilem zeba, dentystka w blekitnym sari i z kompletnie niezrozumialym angielskim meczyla sie z 15 minut,

okazalo sie ze dobrze zrobilem usuwajac scierwo, w srodku zeba stworzyl sie ogromny ropiejacy glut, ktory potem pani doktor pokazywala wszystkim w gabinecie – byli pod wrazeniem.

na razie ide umierac…
 Clarke MacArthur Jersey

Opublikowano India, travel | Otagowano , , , ,

varanasi

benaras benares banaras varanasi – juz sam nie wiem ktora nazwa prawdziwa

biore prochy i nie czuje zebym mial chorego i juz prawie martwego zeba. po poludniu odpalem, spanie…

teraz przez caly wieczor ryksza i snucie sie po miescie

niesamowite wrazenie wywiera wszystko w okolo, a nawet jeszcze nie bylem przy ghatach nad rzeka, gdzie pala zwloki, teraz raczej nie pojde, bo w miescie ciemno kompletnie, znow wylaczyli prad

nie wiem gdzie jestem, gdzies na polnocy miasta, w miejscu co zowie sie dream cafe

chodzenie po omacku po waskich uliczkach zaowocowalo krowia kupa x 3

pierwsze wrazenia, niesamowita dzielnica muzulmanska, jakze inna, z innymi dzwiekami kolorami zapachami, jeszcze wiekszy scisk w miescie, poraz pierwszy stalem w rickshaw traffic jam

wyprawa ze spotkana ekipa na bangh lassi (taki specjalny jogurt;) skonczyla sie tak ze ekipa pogubila sie w labiryncie uliczek starego miasta

uderzam na fesiwal muzyczny – o 10 w nocy do 6 rano – dzwieki jakich nie slyszaly moje uszy

 Deryk Engelland Womens Jersey

Opublikowano India, travel | Otagowano ,

Varanasi i sprawa zeba

Ostatni dni to – upal, kurz, ogromne ilosci plynow spozywane 24/7 no i ten ZAB. Prawdopodobnie po wplywem temepratury plomba sie rozeszla, poza tym zgryzlem cos niechcacy jedzac muesli (skorupke z orzecha).

Pociag do Varanasi. Cala noc przespalem, budzac sie dopiero kolo 9. Caly czas biore kodeine na bol zeba. W pociagu juz prawie pusto – przez ostatnie godziny lezalem na gornym siedzeniu, teraz laze tu i tam. Upal sie zwieksza, przez otwarte, zakratowane okna widac spalnona sloncem ziemie, co jakis czas kawalek zieleni, ale dominujace kolory to zolty, brazowy, i wszechobecny szary. W dolinie Gangesu koncza sie zniwa. Kolorowo ubrane kobiety plyna polami z ogromnymi snopkami siana na glowach.

Skonczyla mi sie woda. Pragnienie rozwala mnie, na szczescie stajemy na jakies stacji i kupuje 2 butelki cieplej wody (tylko taka maja, poza tym podejrzanie zakrecona, wiec pewnie z jakiegos niewiadomego zrodla).

W dalszym ciagu pociag. Juz sam nie wiem ktora godzina. Co pare minut stajemy w srodku pola, lub przy jakies wsi na pol godziny. Ostatnio coraz bardziej popularna w Polsce jest sauna – to bardzo fajnie, mam ja teraz od paru godzin. Zab, upal, kodeina nie dziala. Do stojacego pociagu wpadaja konusy z goraca herbatka, ogorkami. Na szczescie jeden z nich ma zimna wode i arbuza.

Po 24 godzinach dojezdzamy do Varanasi. Spotykam Paula i Toma (dwoch Angoli – jeden w stylu Fat Boyslima, drugi taki brytolski rasta) – razem bierzemy ryksze i pedzimy ciemnym miastem, w ogromnym scisku, korku, syfie i kurzu. Wlasnie wylaczyli prad. Zalapuje sie na pokoj w hotlu Shiva Ganga – tuz przy rzece.

Mam straszne sny nocy, balem sie ze zwariuje, czy cos, na szczescie rano ok. Spotykam Kube, Polaka, mieszkajacego w tym samym miejscu. Gadamy chwile i zmykam do szitala.

Heritage Hospitals. X-ray zeba. Totalna infekcja. Albo dlugotrwale i dorgie leczenie kanalowe lub tez usuwamy. Wypada na to drugie. Do piatku mam brac leki, w piatek o 10 wyrywamy. Zab i tak sie juz rusza a polowa niego to plomba. Leki ktore kupilem chyba podzialaly bo nic nie czuje. Czuje lekki paraliz prawej czesci szczeki. Zeba zaniose nad ganges i spale a prochy wrzuce do rzeki. Varanasi to najlepsze miejsce na swiecie aby to uczynic.

Ciekawa rzecz. Wydaje mi sie ze musialo kiedys przydarzyc. Najpierw kamera, teraz zab. Nieszczescia chodza parami. Ejj ale ja dopiero 2 tygodnie w Indiach. W Ameryce Pld. nie zdarzylo mi sie wlasciwie nic przykrego – oporcz wypadku na motorze…

Tymczasem jestem w Varanasi. Trza robic zdjecia. Prawdopodobnie w sobote jade do Kalkuty a potem na polnoc. Mam kompletnie dosc upalu. Co gorsza po prostu nie trawie czasem sposobu w jaki zachowuja sie Hindusi. Szczegolnie wtedy gdy patrza sie na ciebie, bez slowa, dlugo i wytrwale. Czasem chcialbym byc niewidzialny. Wlasnie piszac te slowa podszedl do mnie koles i wylaczyl mi kompa, na szczescie zapisalem to co pisalem. Ale bez pytania, prad wysiadl, musieli wlaczyc generator pradu, ale kuwa nie moze powiedziec choc slowa?
 Peter Budaj Womens Jersey

Opublikowano India, travel | Otagowano , , , ,

Haridwar

W tym 200 tys. miescie Ganges wyplywa na nizine i plynie w strone Varanasi, Kalkuty, az do oceanu.

Haridwar to jedno z najswietszych miast Indii. Co 12 lat gosci miliony pielgrzmow na swiecie / festiwalu na czesc Wisznu – Kumbh Mela.

Rano sniadanie, net, kapiel w rzece, pozegnanie z ekipa (Hoomit, Gili, Roey) i spadowa motoryksza do odleglego o 20 km i 20 rupii Haridwaru. Wyskakuje przy glownej drodze, zabieram plecak z dachu rozsypujacej sie rykszy i sadystycznym upale ide szukac hotelu Ashok. Przechodze przez jeden z mostow na Gandze. Mieszam sie z tlumem na bazarze i powoli ide do hotelu, tuz przy stacji hidnuskich PKP. Zadekowalem sie w brudnym i zapuszczonym hotelu za 2 dolce i na miasto. Ryksza i pedzimy w kurzu i sloncu, pomiedzy innymi uczestnikami tego masakrycznego uliczego chaosu.

Har-ki-pairi (slady stop boga – Wisznu) – to dokladnie w tym miejscu rzeka opuszcza Himalaje. Jeszcze w miare czysta (przynajmniej w Rishikeshu, tutaj juz raczej nie) z kazdym kilometrem pochlania coraz to wieksze ilosci smieci, odchodow, sciekow, chemikali i trupow (przedwczoraj Debbie poszla na plaze, wrocila przerazona, 2 siedzacych w poblizu niej Hindusow wylolwilo zwloki i poczeli sie nimi bawic).

Pod mostami, przy ghatach, swiatyni i na brudnych kamienistych pozostalosciach po wyschnietym nurcie rzeki tysiace ludzi siedzi w glebokich dziurach, kapiac zapamietale. Ponoc szukaja zlota. Tuz obok gromada dzieciakow tapla sie w blocie, 10 metrow dalej przy schodach swiatyni obmywa sie cala rodzina. Na wschodnim brzegu ogromne koparki marki Tata przekopuja i reguluja brzeg rzeki.

Nie ma innych turystow. Gdziekolwiek sie nie pojawiam ktos mnie zaczepia, pyta, oferuje, chce sobie zrobic zdjecie, czasem tylko sporzenia, gdy siedze w knajpie zajadajac sie thali za 20 rupii.

Sen. Totalnie dziwny. Snilo mi sie ze jestem w Colorado. Dopiero co przyjechalem, znow szukam pracy, napotykam Marasa ktory jest kierowca darmowego autobusu kursujacego po doline Fraser. Spotykam Anie i Mike’a maja ogromny dom, pelen pracujacych na czarno Polakow, ale luz, Mike jest najbardziej szanowanym grzybiarzem w miescie, ma ogromna grzybiarnie i wszyscy go kochaja. Dom wyglada jak hinduska swiatynia, pelna czerwonych i wsciekle niebieskich figur. Strach sieja agenci do spraw clandestino (nielegalnych pracownikow).

Budzi mnie komar i bolacy zab. Mama miala racje – co do kamery i do zeba tez. Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin, mamma. :)

Net jest drozszy niz w R. Jedna rupia za minute. Ale i tak jest to 1,5$ za godzine. Dzieki wszystkim za naplywajace oplaty za kamere. Naprawde jestem wdzieczmy, i troche zawstydzony cala ta akcja. Jak dobrze pojdzie w Kathmandu bedzie nowa kamera. Moze wiec powstane film?

Wjezdzam kolejka linowa na do swiatyni zbudowanej na wzgorzu nad miastem. Kurz i pyl zasnuwaja cala doline, wschodni i zachodni brzeg.Im wiecej slonca tym mnie widac. Zdejmuje buty i wchodze do swiatyni. Przybyli oddaja czesc bostwom. W rogu na ziemi stary czlowiek goli brzytwa glowke malego chlopczyka. Cala rodzina dopinguje 2-3 letniego chlopca dracego sie w nieboglosy. Wlasciwie nie zauwazony siadam w kolku i robie zdjecia.

O 21 mam pociag do Varanasi. 22 godziny w pociagu. Zakupilem tani bilet za 300 rupii. Bedzie sie dzialo.

 Korbinian Holzer Jersey

Opublikowano India, travel | Otagowano , ,

Wesolych

swiat, wszystkim…

Samotnosc jest zbawieniem i przeklenstwem zarazem. Jestes wolny w tym co robisz, jednoczesnie szukasz towarzystwa innych. Nie jest to trudne raczej, bo w Indiach non stop otaczaja cie ludzie. Czy to tubylcy czy tez inni podroznicy.

Czasem sie wylaczam. Siadam gdzies na dachu hotelu, czy jak wczoraj w swiatyni, w ktorej na samej gorze nie bylo nikogo. Jednak w dalszym ciagu nie potrafie oddalic sie tak do konca, uspokoic, oddychac rownomiernie, uspokoic mysli, uporzadkowac dysk twardy w mozgu.

Dalem sobie spokoj z namiastka Jogi. W calym miescie oferuje sie kursy jogi zadnym wyzszych mentalnych i fizycznych doznan kursy jogi. Niektore za darmo, inne co laska, sa tez takie gdzie kursy odbywaja sie po pare tygodni czy miesiecy. Zamykasz sie wtedy w asramie i zglebiasz wlasne wnetrze. Mowie o namiastce, bo hatha joga traktowana jest przez trawelersow jak kolejna atrakcja, cos jak rafting, jazda wielbladem, safarii czy wyprawa w gory. 2-3 dni i dalej w inne miejsce. Oczywisce wiele osob zostaje dluzej. Ja niestety nie mam takich mozliwosci czasowych (finansowe raczej odpadaja, bo mozna sie za grosze tu utrzymac) wiec tym razem daje sobie spokoj, choc jestem ponoc w swiatowej stolicy jogi.

Obrazowanie Boga (czy tez bostw, w przypadku Indii) jakos nie przemawia do mnie. NIe daje pracowac wyobrazni. Indie to wszechobecny kicz- wiec takze i swiatynie nie pozostaja w tyle jezeli chodzi o w kosmiczny sposb dobrane kolory czy sposob wykonania rzezb roznych bostw. Pstrokacizna masakryczna. Prawdopodbnie nie dziala to na mnie, na pewno jednak na Hindusow, ktorzy calymi wycieczkami przybywaja do swiatyn Rishikeshu czy tez innych swietych miast.

21 kwietnia jade do Varanasi, jezeli sie uda zdobyc bilet. Na razie mam rezerwacje, ale caly ten system rezerwacji kolejowych (polecam strone koleii hinuskich) jest totalnie zbiurokratyzowany i na razie nie kumam go za bardzo.
 Adam Humphries Jersey

Opublikowano India, travel | Otagowano , ,